در غیبت حضرت موسی گوساله پرستان به هارون حمله بردند تا او را بکشند .
ایشان فرمود : من برای تفرقه بین قوم موسی نیامده ام و سکــــــــــوتــــــــــــــــــــــ کرد.
(علی (ع) برای پیامبر به منزله هارون برای موسی است)
غیرت الله علی (ع) همسرش را می زنند و سکـــــــــوتـــــــــــــــــ می کند.
او برای تفرقه بین امت محمد (ص) نیامده بود .
مأمور به سکــــــــــوتـــــــــــ بود.
(از صندوق پیام سایت مصاف)
عَنْ اَبى عَبْدِاللّهِ علیه السلام قالَ: اَقْرَبُ ما یَکُونُ الْعِبادُ
اِلَى اللّهِ عَزَّوَجَلَّ وَاَرْضى ما یَکُونُ عَنْهُمْ، اِذَا
افْتَقَدُوا حُجَّةَ اللّهِ، فَلَمْ یَظْهَرْ لَهُمْ، وَلَمْ یَعْلَمُوا
بِمَکانِهِ، وَهُمْ فى ذلِکَ یَعْلَمُونَ اَنَّهَ لَمْ تَبْطُلْ حُجَّةُ
اللّهِ، فَعِنْدَها فَتَوَقَّعُوا الْفَرَجَ کُلَّ صَباحٍ وَ مَسآءٍ.
امام جعفر صادق علیهالسلام فرمودند: نزدیکترین حالت بندگان به خدا و
خشنودى او از آنها هنگامى است که حجّت خدا در میان آنها نباشد و براى آنها
ظاهر نشود و آنها محـل او را ندانند. ولى در عین حال معتقد باشند که حجّت
خدا هست، و در این زمان شب و روز در انتظار فرج باشند.
«بحارالانوار،جلد52،صفحه 145»
(صندوق پیام سایت مصاف)
ایشان یک تنه در مقابل خیل عظیم دشمنان و در حالی که زمین زیر پای او میلرزد، با خود زمزمه میکند:
اَقسَمتُ باللهِ الاَعَزّ الاَعظَم
وَ بالحُجور صادِقاً وَ زَمزَم
وَ ذی حَطیم ٍ والفِناءِ اَلمحَرم
لَیَخضِبنّ الیَومَ جِسمی بالدّم
اَمام ذی الفَضل وَ ذی المکرّم
ذاکَ حُسینٌ ذوالفَخار الاَقدم
به خداوند عزیزترین و شکوهمندترین سوگند و صادقانهترین سوگند
و به حرم امن خدا و زمزم سوگند.
و به خانهء خدا و ساحت مسجد الحرام سوگند که امروز پیکرم به خون رنگین خواهد شد
پیش پای صاحب فضیلت و کرامت؛
حسین، این افتخار پیشهء پیشگام.
مشک آب اینک در دستهای اوست و او فرات را پشت سر و خیام امام را پیش رو
دارد. دشمن از هزار سو به او حمله میکند و او همچنانکه به شمشیر، با مرگ
بازی میکند، فریاد میکشد: